"مهر تصرف نمی کند و به تصرف در نمی آید، چرا که مهر بر پایه مهر استوار است. هرگز گمان مکنید که می توانید مهر را راه ببرید، زیراکه مهر اگر شما را سزاوار بشناسد، شما را راه خواهد برد..."

آندره ژید

راستش می دانم این همه غیبت قابل توجیه نیست،ولی...من مسافری تنها و سرگشته ام، حالا که توقف کرده ام، فقط برای نوشتن است و بس!

دردآشنایی نمی بینم. شاید وقت رفتن من است، نوبت هجرت این سرگردان! این همه پیامبر آمده اند تا دیگر این انسان های کنجکاو و غمگین و سرگشته، حیران و آواره در این دنیا نچرخند و حالا.............من می چرخم ومی چرخم.......کسی نیست صدایم را بشنفد؟....کسی نیست حضورم را احساس کند؟....کسی نایستاده است پشت دیوار ذهنم؟.....هیچ کس ورود و بعد هجرتم را ندیده؟.......گرمی لمس دستی از عمق آشنایی چه؟.....

                  آمد آمد با دلجویی

                              گفتا با من

                                    تنها منشین

                                         برخیز و ببین

                     گلهای خندان صحرایی

                                   از صحرا دریاب این زیبایی....

تابستان، زمین و زمان، همه فصول و جهان، سوار بر قطاری پرشتاب می گذرند و ما ساده انگارانه تماشاچی هستیم. می دانی....تلخی بعضی دانستن ها، حلقومت را تا انتهای دردناک سوهش جان می سوزاند
و.....
            اما تو کوه درد باش
               طاقت بیار و مرد باش.....