درباره خویشتن خویش اندیشیدن، وحشتناک است.

  اما این تنها راه صمیمانه کار است:

  اندیشیدن درباره خویشتن خویشم بدان گونه که هستم،

  اندیشیدن به جنبه های زشتم،

  اندیشیدن به جنبه های زیبایم،

   و در شگفت شدن از آنها...

   چه آغازی می تواند محکم تر و استوارتراز این باشد؟

   از چه چیزی می توانم رشد خود را آغاز کنم

    جز از خویشتن خویشم؟

      .....می خواهم برای تمام آن زندگانی که اکنون در من نهفته است

            سرشار از زنده بودن باشم، و برای شناخت هر لحظه اش

                    تا سر حد امکان بکوشم.....

                                             " جبران خلیل جبران"